ไข้หวัดใหญ่ ก: อาการและการรักษา

ไข้หวัดใหญ่ A เป็นไวรัสชนิดหนึ่งที่ทำให้เกิดโรคไข้หวัดใหญ่ (ไข้หวัด), โรคทางเดินหายใจที่ติดต่อได้สูง. อาการไข้หวัดกำเริบอย่างรวดเร็ว, ไม่เหมือนหวัด, และอาจนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อนร้ายแรงสำหรับบางคน.

อาการของไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์เอ

อาการทั่วไปของไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ A ได้แก่:

• ปวดศีรษะ
• แห้ง, ไอถาวร
• หนาวสั่นและเหงื่อออก
• ไข้
• ปวดกล้ามเนื้อ
• หายใจถี่
• ปวดตา
• เจ็บคอ
• น้ำมูกไหลหรือคัดจมูก
• ความเหนื่อยล้าและความอ่อนแอ
• อาเจียนและท้องร่วง

ทางเลือกในการรักษาโรคไข้หวัดใหญ่ A. มีอะไรบ้าง??

ทางเลือกในการรักษาโรคไข้หวัดใหญ่ A ได้แก่ ยาต้านไวรัส, ยาที่ไม่ต้องสั่งโดยแพทย์, และพักผ่อนและให้ความชุ่มชื้น. ยาต้านไวรัส, เช่น โอเซลทามิเวียร์ (ทามิฟลู) หรือซานามิเวียร์ (เรเลนซ่า), สามารถลดระยะเวลาพักฟื้นลงได้ 2-3 วัน และอาจป้องกันภาวะแทรกซ้อนร้ายแรง เช่น โรคปอดบวม. ยาเหล่านี้ทำงานได้ดีที่สุดเมื่อเริ่มต้น, เช่นหนึ่งถึงสองวันหลังจากเริ่มมีอาการ. ยาที่จำหน่ายหน้าเคาน์เตอร์ เช่น อะเซตามิโนเฟน (ไทลินอล) หรือไอบูโพรเฟน (แอดวิล) สามารถช่วยบรรเทาอาการต่างๆ เช่น ความปวดเมื่อย, แต่พวกเขาไม่ได้รักษาไวรัสเองและไม่สามารถทำให้ระยะเวลาการเจ็บป่วยสั้นลงได้. การพักผ่อนและให้ความชุ่มชื้นแก่ร่างกายก็เป็นทางเลือกการรักษาที่สำคัญสำหรับโรคไข้หวัดใหญ่ A, เนื่องจากสามารถช่วยให้ร่างกายต่อสู้กับการติดเชื้อและบรรเทาอาการได้.

สิ่งสำคัญคือต้องทราบว่าผู้ที่มีความเสี่ยงสูงต่อภาวะแทรกซ้อนจากไข้หวัดใหญ่, เช่นเด็กเล็ก, ผู้ใหญ่ 65 อายุ ปีขึ้นไป, คนท้อง, และผู้ที่มีโรคประจำตัวบางอย่าง เช่น โรคหอบหืด, โรคเบาหวาน, และโรคหัวใจ, ควรไปพบแพทย์ทันทีหากมีอาการไข้หวัด. ในบางกรณี, แพทย์อาจสั่งยาต้านไวรัสเพื่อต่อสู้กับการติดเชื้อ. ตาม CDC, คนส่วนใหญ่ที่เป็นไข้หวัดมีอาการป่วยเล็กน้อยและไม่ต้องการการดูแลทางการแพทย์หรือยาต้านไวรัส. อย่างไรก็ตาม, หากอาการแย่ลงหรือยังคงอยู่, สิ่งสำคัญคือต้องพูดคุยกับแพทย์.