ในห้องปฏิบัติการทางคลินิก, อีดีทีเอ (กรดเอทิลีนไดเอมีนเตตราอะซิติก) เป็นสารกันเลือดแข็งที่ใช้กันทั่วไปสำหรับการเก็บตัวอย่างเลือด. EDTA มีจำหน่ายหลายสูตร, รวมถึง K2 EDTA และ K3 EDTA. ในขณะที่ทั้งสองสายพันธุ์มีจุดประสงค์ในการป้องกันไม่ให้เลือดแข็งตัว, มีความแตกต่างที่เห็นได้ชัดเจนระหว่าง K2 EDTA และ K3 EDTA. การทำความเข้าใจความแตกต่างเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับการทดสอบในห้องปฏิบัติการที่แม่นยำและผลลัพธ์ที่เชื่อถือได้.
หลอดเก็บเลือดสุญญากาศ EDTA
องค์ประกอบทางเคมี
K2 EDTA และ K3 EDTA ต่างกันในองค์ประกอบ. K2 EDTA มีเกลือไดโพแทสเซียมของ EDTA, ซึ่งทำหน้าที่เป็นสารกันเลือดแข็งโดยการคีเลตแคลเซียมไอออนในเลือด. ในทางกลับกัน, K3 EDTA ประกอบด้วยเกลือไตรโพแทสเซียมของ EDTA พร้อมด้วยสารกันบูด, โดยทั่วไปแล้วโพแทสเซียมออกซาเลตหรือโพแทสเซียมฟลูออไรด์จำนวนเล็กน้อย.
ประสิทธิภาพในการต้านการแข็งตัวของเลือด
หน้าที่หลักของทั้ง K2 EDTA และ K3 EDTA คือป้องกันการแข็งตัวของเลือดโดยจับกับแคลเซียมไอออน. อย่างไรก็ตาม, K3 อีดีทีเอ, พร้อมส่วนประกอบสารกันบูดเพิ่มเติม, นำเสนอคุณสมบัติต้านการแข็งตัวของเลือดที่เพิ่มขึ้นเมื่อเปรียบเทียบกับ K2 EDTA. การมีโพแทสเซียมออกซาเลตหรือโพแทสเซียมฟลูออไรด์ใน K3 EDTA ช่วยยับยั้งไกลโคไลซิส, รักษาความสมบูรณ์ของตัวอย่างเลือดต่อไป.
การใช้งานในห้องปฏิบัติการ
ตัวเลือกระหว่าง K2 EDTA และ K3 EDTA ขึ้นอยู่กับการใช้งานในห้องปฏิบัติการเฉพาะ. K2 EDTA ใช้กันอย่างแพร่หลายในการทดสอบทางโลหิตวิทยา, โดยจะรักษาสัณฐานวิทยาของเซลล์ได้อย่างมีประสิทธิภาพและช่วยให้นับเซลล์ได้อย่างแม่นยำ. ในทางกลับกัน, K3 EDTA คุณสมบัติต้านการแข็งตัวของเลือดและการยับยั้งไกลโคไลซิสที่เพิ่มขึ้นของ K3 EDTA ทำให้เหมาะสำหรับการทดสอบเฉพาะทาง เช่น ระดับน้ำตาลในเลือด, แลคเตท, หรือการวัดไพรูเวต.
ผลต่อการทดสอบในห้องปฏิบัติการ
ในขณะที่ทั้ง K2 EDTA และ K3 EDTA ให้สารต้านการแข็งตัวของเลือดที่เชื่อถือได้, การพิจารณาผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นต่อการทดสอบในห้องปฏิบัติการเป็นสิ่งสำคัญ. การมีโพแทสเซียมออกซาเลตหรือโพแทสเซียมฟลูออไรด์ใน K3 EDTA อาจรบกวนการตรวจวิเคราะห์เฉพาะ, เช่นที่เกี่ยวข้องกับแคลเซียมไอออนหรือการตรวจจับฟลูออไรด์. ห้องปฏิบัติการต้องพิจารณาข้อกำหนดในการทดสอบและปรึกษาแนวทางในการเลือกสารต้านการแข็งตัวของเลือดที่เหมาะสมเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ถูกต้อง.
ความเสถียรของตัวอย่าง
ทั้ง K2 EDTA และ K3 EDTA ให้ความเสถียรของตัวอย่างที่ดีในช่วงระยะเวลาหนึ่ง. อย่างไรก็ตาม, เนื่องจากมีส่วนประกอบของสารกันบูดเพิ่มเติม, K3 EDTA ให้ความเสถียรดีขึ้นเล็กน้อย, โดยเฉพาะในแง่ของการยับยั้งไกลโคไลซิส. ซึ่งจะเป็นประโยชน์เมื่อมีความล่าช้าระหว่างการเก็บตัวอย่างและการวิเคราะห์.
