วิธีการฆ่าเชื้อทางการแพทย์ทั่วไปมีอะไรบ้าง?

การทำหมัน (Sterilization) คือการใช้วิธีการทางกายภาพหรือทางเคมีเพื่อทำลายจุลินทรีย์ทั้งหมด รวมทั้งสปอร์ของแบคทีเรียดื้อยาจำนวนมาก. ทำให้เป็นหมันเพื่อหลีกเลี่ยงการติดเชื้อและการแพร่กระจายของโรคระหว่างการใช้งาน.

วิธีการฆ่าเชื้อทางการแพทย์ทั่วไปได้แก่: การฆ่าเชื้อด้วยความร้อนแห้ง, การฆ่าเชื้อด้วยความร้อนชื้น, การฆ่าเชื้อด้วยแก๊ส, การฆ่าเชื้อด้วยรังสี, กรองฆ่าเชื้อ, » Swabs ไนล่อนที่ผ่านการฆ่าเชื้อแล้วทิ้งสำหรับการทดสอบ COVID-19. ต่อไปนี้เป็นคำแนะนำโดยย่อเกี่ยวกับวิธีการฆ่าเชื้อเหล่านี้

การฆ่าเชื้อด้วยความร้อนแบบแห้ง

วางสิ่งของต่างๆ ไว้ในตู้ฆ่าเชื้อด้วยความร้อนแบบแห้ง (กล่อง), และใช้ลมร้อนแห้งเพื่อฆ่าเชื้อจุลินทรีย์หรือกำจัดสารก่อไฟ.

ขอบเขตการใช้งาน: เครื่องแก้ว, เครื่องใช้โลหะ, และสิ่งของที่ทนต่ออุณหภูมิสูงแต่ไม่ควรฆ่าเชื้อด้วยการฆ่าเชื้อด้วยความร้อนชื้นก็สามารถฆ่าเชื้อด้วยวิธีนี้ได้ทั้งหมด.

โดยทั่วไปมีสภาวะการฆ่าเชื้อด้วยความร้อนแห้ง (160-170℃)×120นาทีหรือมากกว่า, (170-180℃)×60นาทีหรือมากกว่า หรือ 250℃×45นาที หรือมากกว่า.

เมื่อใช้การฆ่าเชื้อด้วยความร้อนแบบแห้ง, รายการที่จะฆ่าเชื้อควรมีวิธีการบรรจุที่เหมาะสมและไม่ควรจัดเรียงหนาแน่นเกินไปเพื่อให้มั่นใจถึงประสิทธิภาพและความสม่ำเสมอของการฆ่าเชื้อ.

ตัวบ่งชี้ทางชีวภาพที่ใช้กันมากที่สุดสำหรับการฆ่าเชื้อด้วยความร้อนแบบแห้งคือสปอร์ของ Bacillus subtilis.

การฆ่าเชื้อด้วยความร้อนชื้น

วิธีการฆ่าเชื้อจุลินทรีย์โดยการนำสิ่งของเข้าเครื่องฆ่าเชื้อ (หม้อ), และใช้ไอน้ำอิ่มตัวแรงดันสูงเพื่อทำลายโปรตีนและกรดนิวคลีอิกในเซลล์จุลินทรีย์. วิธีนี้มีความสามารถในการฆ่าเชื้อได้ดีและเป็นวิธีการฆ่าเชื้อที่มีประสิทธิภาพและใช้กันอย่างแพร่หลายในการฆ่าเชื้อด้วยความร้อน.

ขอบเขตการใช้งาน: สารละลายบัฟเฟอร์, สื่อวัฒนธรรม, เสื้อผ้าที่สะอาด, เครื่องแก้ว, สิ่งสกปรกติดเชื้อและสิ่งของอื่น ๆ ที่จะไม่เปลี่ยนแปลงหรือเสียหายเมื่อสัมผัสกับอุณหภูมิสูงและความชื้นสูง.

การฆ่าเชื้อด้วยความร้อนชื้นมักจะใช้เวลา 121°C×15 นาที หรือ 121°°×30 นาที. ระหว่างการฆ่าเชื้อ, ควรบรรจุสิ่งของที่ผ่านการฆ่าเชื้อในลักษณะที่เหมาะสม, และไม่ควรจัดวางหนาแน่นจนเกินไปเพื่อให้มั่นใจถึงประสิทธิภาพและความสม่ำเสมอของการฆ่าเชื้อ.

ตัวบ่งชี้ทางชีวภาพที่ใช้กันมากที่สุดสำหรับการฆ่าเชื้อด้วยความร้อนชื้นคือสปอร์ของ Bacillus stearothermophilus.

การฆ่าเชื้อด้วยแก๊ส

ใช้ก๊าซที่เกิดจากสารเคมีฆ่าเชื้อเพื่อฆ่าเชื้อจุลินทรีย์. การฆ่าเชื้อด้วยแก๊สสามารถแบ่งย่อยได้เป็นการฆ่าเชื้อด้วยโอโซนและการฆ่าเชื้อด้วยเอทิลีนออกไซด์.

1. การฆ่าเชื้อและฆ่าเชื้อด้วยโอโซน

โอโซนมีผลในการฆ่าเชื้อและฆ่าเชื้อโรคได้ดี. หลักการฆ่าเชื้อและฆ่าเชื้อโรคคือ: โครงสร้างโมเลกุลของโอโซนจะไม่เสถียรที่อุณหภูมิและความดันปกติ, และสลายตัวอย่างรวดเร็วเป็นออกซิเจนและโมเลกุลออกซิเจนเดี่ยว. หลังมีฤทธิ์รุนแรงและมีผลออกซิไดซ์อย่างแรงต่อแบคทีเรีย. เอนไซม์ที่จำเป็นสำหรับการออกซิไดซ์กลูโคสในแบคทีเรีย, จึงทำลายเยื่อหุ้มเซลล์ของมัน, ฆ่ามัน.

2. การทำหมันเอทิลีนออกไซด์ (เข้าแถว) วิธี

การฆ่าเชื้อด้วยเอทิลีนออกไซด์เป็นวิธีการฆ่าเชื้อด้วยก๊าซเอทิลีนออกไซด์. เป็นวิธีฆ่าเชื้อแบบดั้งเดิมที่สามารถนำไปใช้กับการฆ่าเชื้อเสื้อผ้าทำงานได้, เครื่องมือแพทย์, สิ่งอำนวยความสะดวก, และอุปกรณ์ที่ไม่ทนต่อการฆ่าเชื้อด้วยความร้อน. ระบบการฆ่าเชื้อเอทิลีนออกไซด์ส่วนใหญ่มีปัจจัยสำคัญสี่ประการต่อไปนี้ซึ่งร่วมกันจำกัดผลการฆ่าเชื้อ:

①ความชื้น; ②อุณหภูมิ; 3ความเข้มข้นของก๊าซ; ④เวลาฆ่าเชื้อ.

เอทิลีนออกไซด์มีความสามารถในการซึมผ่านและการแพร่กระจายที่แข็งแกร่งมาก, และกลไกการฆ่าเชื้อส่วนใหญ่เป็นออกซิเดชันที่แรง, ดังนั้นจึงมีลักษณะของการฆ่าเชื้อในวงกว้างและความสามารถในการฆ่าเชื้อที่แข็งแกร่ง, และมีผลในการฆ่าอย่างรุนแรงต่อการแพร่กระจายของจุลินทรีย์และสปอร์. .

การฆ่าเชื้อด้วยรังสี

1. การแผ่รังสีไอออไนซ์

ฆ่าเชื้อด้วยการเอ็กซ์เรย์ไอออไนซ์, รังสีแกมมา.

ผลร้ายแรงของการแผ่รังสีไอออไนซ์ต่อจุลินทรีย์ส่วนใหญ่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงทางชีวเคมีในเซลล์.

ปัญหาความปลอดภัยของยาและอาหารฉายรังสี: การฆ่าเชื้อด้วยรังสีสำหรับยาหรืออาหารควรผ่านการทดสอบความปลอดภัย. จำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องทำการประเมินทางวิทยาศาสตร์และครอบคลุม, และควรใช้รังสีปริมาณมากด้วยความระมัดระวัง.

2. การแผ่รังสีคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า

(รวมถึงรังสีอัลตราไวโอเลต [ความยาวคลื่น 190 ~ 350 นาโนเมตร], อินฟราเรด [ความยาวคลื่น 0.77~1,000μm], ไมโครเวฟ [ความยาวคลื่น 1 ~ 1,000 มม]).

3. การฆ่าเชื้อด้วยรังสียูวี

เมื่อรังสีอัลตราไวโอเลตฉายรังสีจุลินทรีย์, การถ่ายโอนและการสะสมพลังงานเกิดขึ้น, และการสะสมส่งผลให้จุลินทรีย์หมดฤทธิ์, จึงบรรลุวัตถุประสงค์ของการฆ่าเชื้อโรค. เมื่อแบคทีเรียและไวรัสดูดซับปริมาณมากกว่า 3600~65000uW/cตารางเมตร, มันมีพลังทำลายล้างที่รุนแรงต่อกรดดีออกซีไรโบนิวคลีอิก (ดีเอ็นเอ) และกรดไรโบนิวคลีอิก (อาร์เอ็นเอ) ของแบคทีเรียและไวรัส, ซึ่งสามารถทำให้แบคทีเรียและไวรัสสูญเสียความมีชีวิตและการสืบพันธุ์ได้. กำจัดแบคทีเรียและไวรัสและบรรลุผลของการฆ่าเชื้อและการฆ่าเชื้อ.

กรองฆ่าเชื้อ

กำจัดจุลินทรีย์ออกจากตัวกลางทางกายภาพ. จุลินทรีย์และสิ่งสกปรกในอากาศหรือของเหลวมักถูกกรองด้วยตัวกรองเมมเบรนที่ทำจากวัสดุต่าง ๆ เพื่อให้ผ่านการฆ่าเชื้อ, อากาศหรือของเหลวที่ปราศจากสิ่งเจือปน.

ขนาดรูพรุนของแผ่นกรองเมมเบรนสำหรับกรองไวรัสคือ 25 ~ 100 นาโนเมตร; ขนาดรูพรุนของแผ่นกรองสำหรับกรองแบคทีเรียคือ 0.22 ~ 0.45μm

หลังจากทำความเข้าใจอย่างละเอียดเกี่ยวกับวิธีการฆ่าเชื้อทั่วไปทั้ง 5 วิธีแล้ว, เราได้รวบรวมตารางสรุปมาให้ทุกคนแยกแยะได้ชัดเจนยิ่งขึ้น

สภาพการทำงาน, ขอบเขตการใช้งานและข้อจำกัดของวิธีการฆ่าเชื้อต่างๆ.